جداسازی نوکاردیا از نمونه های خلط و مایع حبابچه ای برونش مبتلایان به عفونت ریوی مراجعه کننده به مراکز مبارزه با بیماریهای ریوی شهر اصفهان در سال ۱۳۸۴

سابقه و هدف: نشانه­های بالینی و رادیولوژیکی نوکاردیوز ریوی مشابه سایر بیماری ­ه ای مزمن ریوی بوده و تشخیص قطعی و درمان را با مشکل مواجه می ­ سازد. با توجه به عدم اطلاع کافی از میزان پیدایش این بیماری در جامعه ایران این مطالعه به منظور تعیین فراوانی نوکاردیوز ریوی با استفاده از جداسازی نوکاردیا از نمونه ­ های خلط و مایع آلوئلی برونش ( bronchoalveolar lavage - bal ) مبتلایان به عفونت ریوی مراجعه­کننده به مراکز مبارزه با بیماری­های ریوی شهر اصفهان در سال 1384 انجام پذیرفت. مواد و روش ­ ها: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی نمونه ­ های قابل قبول 200 نفر از بیماران واجد شرایط مراجعه ­ کننده به مراکز مذکور شامل 90 نمونه مایع حبابچه ­ ای برونش (bal) و 110 نمونه خلط صبحگاهی انجام گردید . پس از تهیه لام مستقیم، کشت نمونه‎ها در محیط آگار پارافین، رنگ ­ آمیزی اختصاصی نمونه ­ ها با اسید فاست و انجام آزمون ‎های افتراقی، میزان نوکاردیوز ریوی در این افراد بررسی و نتایج ثبت گردید. سپس داده‎ها با آزمون دقیق fisher مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه 5/53 درصد از بیماران را مردان و 5/46 درصد را زنان تشکیل می ­ دادند. از 200 نمونه مورد مطالعه، 8 مورد (4 درصد) نوکاردیا جدا شد. گونه ­ی به دست آمده با استفاده از آزمون­ های افتراقی هیدرولیز اوره، نشاسته و اسیدهای آمینه، آ ستروئیدس تشخیص داده شد. پراکندگی بیماری بر حسب جنس نشان می ­ دهد از مجموع 107 بیمار مرد، 6 نفر (6/5 درصد) و از مجموع 93 بیمار زن، 2 نفر (2/2 درصد) مبتلا به نوکاردیوزیس بودند. همچنین رابطه­ی معنی­داری بین سن، جنس و شغل با ابتلا به نوکاردیوزیس دیده نشد. نتیجه­گیری: شیوع 4 درصد نوکاردیا در نمونه­های خلط و مایع برونش مبتلایان به عفونت­های ریوی به دست آمد که از ارقام مورد انتظار بالاتر است. کوتاهی در تشخیص این بیماری می­تواند منجر به پیشرفت بطئی آن در افراد و اجتماع گردد. نظر به اینکه نشانه­های بالینی و رادیولوژیک عفونت نوکاردیوز ریوی شبیه به عفونت­های سلی و قارچی است ولی درمان آن کاملا با عفونت­های ذکر شده متفاوت می­باشد، لازم است متخصصان بالینی در موارد خاص نظیر افراد در معرض خطر و بیماران دارای ضعف سیستم ایمنی همواره نوکاردیوزیس ریوی را در نظر داشته و جهت درمان آن اقدام نمایند.